- įblaviekoti
- įblaviẽkoti intr. klaidžiojant įeiti, įgriūti: Kas tau leis eit tokioj naktyj – girtas da kur bulvinėn duobėn inblaviẽkosi Trgn. \ blaviekoti; įblaviekoti; nublaviekoti
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
nublaviekoti — nublaviẽkoti intr. nuklysti, nuvykti: Nežinau kelio an jus, kaip nublaviẽkot Trgn. blaviekoti; įblaviekoti; nublaviekoti … Dictionary of the Lithuanian Language